Μετά τη «χρυσή μπάλα» δώστε και το «χρυσό φάσκελο» στον Ρονάλντο

Αντίκρισε την κόκκινα κάρτα για ένατη φορά σε δέκα χρόνια. Ανάμεσα στις αποβολές αυτές μία ήταν για κουτουλιά σε αντίπαλο, μία για κλωτσιά σε αντίπαλο, μία για αγκωνιά που έσπασε τη μύτη αντιπάλου και μία, το προπερασμένο Σάββατο, για κλωτσιά εν ψυχρώ σε αντίπαλο. Στην τελευταία περίπτωση, είχε προηγηθεί κι ένα αριστερό κροσέ στο πρόσωπο άλλου αντιπάλου αλλά ο διαιτητής, μάλλον, είχε πεταχτεί για καφέ και δεν είδε τίποτα....

Αυτό το πλουσιότατο ιστορικό δεν θα είχε καμία σημασία αν αφορούσε κάποιο διάσημο μποξέρ, τον Μάικ Τάισον ή τον Μοχάμεντ Άλι. Ούτε καν αν αφορούσε τον Iron Mike, κατά κόσμο Μιχάλη Ζαμπίδη, τον Έλληνα πρωταθλητή των εννέα τίτλων σε διεθνείς διοργανώσεις Kick Boxing, που αντιστοιχούν σε 139 νίκες σε 152 αγώνες με 84 νοκ άουτ.

  Σημασία αποκτά επειδή αφορά κάποιον ποδοσφαιριστή. Μάλιστα, διάσημο. Ακόμη χειρότερα, κάποιον που θέλει να πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Περί Κριστιάνο Ρονάλντο ο λόγος. Απλώς το πιστεύει βεβαίως, διότι δεν είναι. Ασχέτως τι μπορεί εκατομμύρια θαυμαστές του ανά την υφήλιο να πιστεύουν.  Η σύγκριση του ταλέντου του με τον άλλο σύγχρονο σούπερ σταρ του ποδοσφαίρου Λιονέλ Μέσι ή με άλλους Μότσαρτ του ποδοσφαίρου προηγούμενων εποχών, όπως ο Μαραντόνα και ο Πελέ, δεν είναι διαφωτιστική. Τα κριτήρια κάθε ειδικού, αλλά και κάθε απλού φίλαθλου, είναι, ενίοτε, υποκειμενικά. Ακόμη και οι αριθμοί, ενδεχομένως, να μην λένε πάντοτε την αλήθεια. Αν και σε αυτό τον τομέα, σαφέστατα υστερεί έναντι του θεωρούμενου αντίπαλου δέους, του Μέσι, αφού τα ρεκόρ του συμπαθούς "ψύλλου" της Μπαρτσελόνα, είναι πολλαπλάσια.

  Υπάρχει, ωστόσο, ένας τομέας στον οποίο τα κριτήρια είναι για όλες τις εποχές και όλους τους παίκτες, τα ίδια. Εξ ου και τα συμπεράσματα είναι αδιαμφισβήτητα. Αφορά τον τομέα του ήθους, που ο κάθε διάσημος, σημαντικός ή ασήμαντος ποδοσφαιριστής, επιδεικνύει στον αγωνιστικό χώρο. Στο χώρο εκείνο, που θεωρείται, ότι για τον κάθε παπά το ιερό ενός ναού. Στον τομέα αυτό, ο ποδοσφαιριστής με την εμφάνιση που παραπέμπει στον Τραβόλτα του "Grease", προφανώς, είναι ακαταμάχητος. Με παλμαρές ασυγκρίτως πλουσιότερο από κάθε άλλο σούπερ σταρ. Οι εννιά κόκκινες κάρτες (τέσσερις με την Μάντσεστερ Γ. και πέντε με την Ρεάλ) είναι ρεκόρ που τον καθιστά ασυναγώνιστο. Ενδεχομένως, όχι μόνο συγκρινόμενο με τον Μέσι, αλλά με όλους τους επιθετικούς, αφού οι αποβολές είναι συνηθισμένες για τους αμυντικούς ποδοσφαιριστές. Ακόμη και οι λόγοι για τους οποίους αντίκρισε την κόκκινη κάρτα ο Πορτογάλος, είναι ενδεικτικές του ήθους του. Τον κατρακυλούν από την ελίτ, στην οποία θέλει να βρίσκεται, στον πάτο. Κλωτσιές, μπουνιές, κουτουλιές που θέτουν σε κίνδυνο την σωματική υγεία ποδοσφαιριστών, χαρακτηρίζουν συμπεριφορά πεζοδρομίου. Σαφέστατα, δεν μπορεί όποιος την υιοθετεί να διεκδικεί να είναι Νumber One.

  Προφανώς, ο Κριστιάνο που πιστεύει ότι τον γιουχαίζουν "επειδή είναι όμορφος, πλούσιος και παικταράς", όπως ήταν η αλαζονική δήλωση που είχε κάνει, δεν έχει ακόμη μάθει την πραγματική έννοια του αθλητισμού. Και ότι το ήθος είναι το βασικό συνθετικό της έννοιας αυτής. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται με τρόπο ώστε εκτός από τη "χρυσή μπάλα" που πήρε πρόσφατα, να διεκδικεί αξίως και το "χρυσό γάντι" του μποξ. Αλλά και το "χρυσό φάσκελο"!

Γ. Καλλινίκου

philenews.com/

Δείτε ακόμη:

Αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας