-Και τώρα, παιδιά, θέλω να ανοίξετε τα πρόχειρα τετράδιά σας
και το καθένα σας να γράψει από ένα τετράστιχο, για να δω
αν καταλάβατε τί είναι η ομοιοκαταληξία..
Έσκυψαν τα παιδιά, άρχισαν να γράφουν, σε λίγο υψώθηκαν τα πρώτα
χέρια...
-Διάβασε, Γιωργάκη, τι έγραψες... ωραία, διάβασε, Ελενίτσα…..
Ρώτησε κάμποσα παιδιά, διάβασαν τι έγραψαν, είπε σε άλλα "μπράβο"
διόρθωσε κάποια άλλα, οπότε να κι ο Τοτός, σηκώνει το χέρι του
να διαβάσει κι αυτός το δικό του τετράστιχο. "Ωχ !γύρευε τί θα
έγραψε πάλι..."σκέφτηκε η δασκάλα. Όμως του έδωσε την άδεια
και ο Τοτός άρχισε να διαβάζει με στόμφο.
-Πήγα στην ακροθαλασσιά
για να μαζέψω μύδια
μα ήλθε κύμα ξαφνικό
και μου βρεξε τα...γόνατα.
Παίρνει ανάσα η δασκάλα που παραλίγο να λιποθυμήσει, κάνει τάχα
την ψύχραιμη και του λέει.
-Πολύ ωραία σύλληψη ιδέας, Τοτό, μπράβο γιαυτό. Ως προς την
ομοιοκαταληξία όμως;τί να σου πω; Πιστεύω ότι μια άλλη λέξη
στο τέλος θα πήγαινε καλύτερα.. Να, ας πούμε να έλεγες κάτι για
"κοχύλια" ή για "παιχνίδια" θα ταίριαζε πιο πολύ με τη
λέξη
"μύδια" κατάλαβες;
-Μμμμ! Είχα εγώ, κυρία, λέξη να βάλω! Αλλά τι να σας κάνω που το
κύμα δεν πήγε μέχρι εκεί πέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΚΟΣΜΙΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ