Γερμανικές αποζημιώσεις… καλά που δεν τις πήραμε!!!

Από μια μεριά δεν είναι και τόσο κακό που δεν είχαμε πάρει τις πολεμικές αποζημιώσεις, απλά γιατί κάποιες λίγες οικογένειες θα τις είχαν, στην κυριολεξία, κατασπαράξει, όπως τα τόσα πολλά χρήματα που ήρθαν στην Ελλάδα μετά το τέλος του 2^ου Παγκόσμιου πολέμου. ‘Όπως συνέβη με το σχέδιο Μάρσαλ και κυρίως με τα πακέτα Ντελόρ και τις τόσες επιδοτήσεις που εισέρρευσαν στην χώρα....

Όλο αυτό το χρήμα το έφαγαν κάποιοι λίγοι, όπως θα γινόταν και με το γερμανικό χρέος. Κι αν κανείς έχει διαφορετική άποψη σίγουρα κάνει μεγάλο λάθος.

Τώρα όποτε και αν πάρουμε τις αποζημιώσεις, υπάρχουν βάσιμες ελπίδες πως θα πάνε εκεί που πρέπει. Και λέμε υπάρχουν ελπίδες, αφού ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξέρει…

Μαθαίνουμε λοιπόν πως έχει υπολογιστεί πως το γερμανικό χρέος φτάνει τα 162 δις. Ευρώ! Φυσικά δεν μπορούμε να ζητήσουμε συμψηφισμό με το χρέος που έχουμε σαν χώρα, αλλά μπορούμε και πρέπει να το διεκδικήσουμε. Ο τρόπος είναι στην ευχέρεια του Ελληνικού κράτους και σίγουρα μετά δεν θα πρέπει να τα φάνε οι μεγαλοεργολάβοι, όπως ασύστολα έκαναν τόσες και τόσες φορές με τελευταίο ορατό παράδειγμα τους Ολυμπιακούς αγώνες και πάντα με τις ανεπίσημες ευλογίες των «κρατούντων, είτε από ανευθυνότητα είτε από υπολογισμό…

Σε τελική ανάλυση, ευτυχώς που δεν τις πήραμε μέχρι τώρα, αλλά δεν θα πρέπει να καθυστερήσουμε και πολύ ακόμη, αφού αυτό επιβάλει και η οικονομική συγκυρία..