Όταν η απάντηση είναι… «η Λεπέν», η ερώτηση τρομάζει την Ευρώπη

Είναι άκρως ενδιαφέρον το άρθρο του Μάνου Οικονομίδη σχετικά με την Γαλλία και ότι αντιπροσωπεύει η Γαλλική ιδιαιτερότητα στο ευρωπαϊκό πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι....

Μια ψύχραιμη ματιά στην Ιστορία των ευρωπαϊκών λαών, ελλοχεύει τον κίνδυνο μιας μάλλον απαξιωτικής (για τους υπόλοιπους) διαπίστωσης. Η Γαλλία, είναι η μοναδική κοινωνία που βίωσε μια πραγματική και βαθιά Επανάσταση, συνείδησης, ιδεών και αξιών.

Εκκινώντας από την παραπάνω αφετηρία, είναι μάλλον εύλογο να διαπιστώσουμε ότι στο dna που μέχρι και σήμερα κομίζουν στην ανθρωπότητα οι τρέχουσες γενιές Γάλλων ενεργών και συνειδητοποιημένων πολιτών, σεργιανίζει ο άνεμος μιας διαρκούς αμφισβήτησης των παραδοσιακών δομών. Ο άνεμος της εξέγερσης. Ο άνεμος που στο τέλος κομίζει και προκαλεί την πραγματική αλλαγή.

Κι όμως… Αυτή η Γαλλία, μια κοινωνία με βαθιά και σύνθετη Ιστορία, δείχνει να μην ενοχλείται ιδιαίτερα από την προοπτική να ηγηθεί του γαλλικού έθνους η Μαρίν Λεπέν. Δηλαδή, ένας κατεξοχήν κομιστής ακραίων ιδεών, θέσεων και συμπεριφορών.

Στη Γαλλία του Διαφωτισμού, των Εγκυκλοπαιδιστών, του Βολταίρου και του Μοντεσκιέ, αλλά και των ηγετών της Γαλλικής Επανάστασης, καμία ιδέα δεν ήταν απαγορευμένη. Αντιθέτως, οι πιο επικίνδυνες ιδέες απασφαλίζονταν, ακριβώς επειδή γνώριζαν συντριπτική ήττα στη δημόσια αντιπαράθεση επιχειρημάτων.

Σήμερα, η Γαλλία που στα χρόνια του Νικολά Σαρκοζί, και πολύ περισσότερο του ολίγιστου Φρανσουά Ολάντ, κατάντησε… συμπλήρωσε της γερμανικής ηγεμονίας, δίνει στη Μαρίν Λεπέν αέρα πολιτικής προσδοκίας.

Μπορεί να φτάσει η κόρη του ακραίου Ζαν-Μαρί Λεπέν στην Προεδρία της χώρας της «Διαρκούς Επανάστασης»; Το βέβαιο είναι ότι κάθε άλλο παρά αποκλείεται. Και μην κοντοσταθείτε στα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, που εμφανίζουν τη Μαρίν Λεπέν να χάνει στον δεύτερο και τελικό γύρο των προεδρικών εκλογών της άνοιξης, είτε από τον Εμανουέλ Μακρόν, είτε από τον «σκανδαλιάρη» Φρανσουά Φιγιόν.

Ως γνωστόν, στη σημερινή εποχή, οι δημοσκοπήσεις παγκοσμίως, αδυνατούν να αντιληφθούν εγκαίρως τα υπόγεια ρεύματα που κινούνται σε κοινωνίες οι οποίες βιώνουν προβλήματα επιβίωσης, προσανατολισμού και προτεραιοτήτων.

Η εκλογική εκτόνωση μιας «ξεχασμένης κοινωνίας» δεν μπορεί να προβλεφθεί εκ των προτέρων, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως δεδομένη.

Το ζήσαμε στη Μεγάλη Βρετανία με το αυτοκτονικό «Brexit”, το είδαμε στην Αμερική με το… αδιανόητο να γίνεται ζώσα πραγματικότητα, δηλαδή τα κλειδιά του Λευκού Οίκου να τα κρατάει στα χέρια του ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η «ξεχασμένη κοινωνία» λοιπόν. Ο πολιτικός όρος που εφηύρε η γυναίκα που… χάρισε στον Ντόναλντ Τραμπ τη νίκη στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, Κέλιαν Κόνγουεϊ. Η φυσική ιστορική εξέλιξη της «σιωπηλής πλειοψηφίας», για την οποία είχε μιλήσει πρώτος, πριν από αρκετές δεκαετίες ο Ρίτσαρντ Νίξον.

Είναι περίπου προφανές πως, όταν η απάντηση είναι… «η Λεπέν», ανεξαρτήτως του ποια είναι η ερώτηση, η Ευρώπη των γραφειοκρατών, της ελλειμματικής ηγεσίας και του ατροφικού κοινωνικού οράματος… τρέμει.

Αυτή η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να αλλάξει. Για να προλάβει το κακό…

Δείτε ακόμη ΝΔ: Ο κ. Τσίπρας… αντιπολιτεύεται τον εαυτό του 

http://ysterografa.gr/